सर्वानां नुतन वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा..

आपण सर्वानां नुतन वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा..
 

या मुहुर्तावर माझ्या "वर्षा" कडुन (ही मुंबई ची - आणि दिल्लीच्या मोठ्या "वर्षा" कडुन ही)  काही अपेक्षा...  

• फक्त तुमचेच नाही तर सगळ्या भारतवर्षाचे नविन वर्ष सुखाचे, समृध्दीचे आणि भरभराटी चे जावो ..
  
• साखर सर्वाच्या खिश्याला परवडू द्या... (डायबिटीज चे नंतर बघु.. आधी खाउ तरी द्या रे), आणि जरा शेतकर्‍यांना पण फ़ायदा मिळु दया
  
• गरीब जनतेला रोज तुरडाळी चे वरण परवडू द्या....(हरभरा डाळीची आम्ही भजी काढु.. वरण नको)
  
• "नो पार्कींग " मध्ये गाडी लावणे हा ऎकंमेव नियम नाहीये तेव्हा वाहतुक पोलिसांनी "नो पार्कींग" मधील गाड्या उचलण्या पेक्षा जे शुरवीर इतर नियम मोडतात त्याच्या वर जर काही कारवाई केली तर बरेच अपघात कमी होतील...
  
• थिल्लर आणि उथळ चित्रपटांना संरक्षण देण्या पेक्षा जरा हुतात्म्यांच्या घरा कडे जरा लक्ष द्या. जास्त खर्च नाही येत, तुम्ही दोन दिवस कामकाज तहकुब करुन जे काही पैसे व्यर्थ घालवता, त्यात बर्‍याच गोष्टी होतील.
  
• २०% लोकांच्या मतांसाठी शहर विकायला नका काढु, मुंबई चे शांघाई करण्यापेक्षा इतर शहरांच का नाही मुंबई करत?
  
• जयंत्या साजर्‍या करा, पण त्याबरोबर त्या महापुरुषाचा एक तरी चांगला गुण अंगिकारुन दाखवा
  
• निदान या वर्षीतरी महिलांना ३३% आरक्षण द्या.. उगाच त्याला "विचाराधीन" आणि  वादग्रस्त मुद्दा म्हणुन बगल देउ नका.
  
• सकाळी बाहेर पडलेला संध्याकाळी सुखरुप परत येणार याची खात्री द्या.
  
• माझ्या सारख्या सामान्या ला ही शाश्वती द्या कि पुढील वर्षी मी पुन्हा सर्वांना हसत मुखाने नुतन वर्षाच्या हार्दिक शुभेच्छा देणार... (हे करा ते करा पेक्षा अस आम्ही सुचविण्या पेक्षा कधी तरी आम्हाला "किप ईट उप" म्हणण्याची संधी द्या )

आता जरा वैयक्तिक (या अपेक्षा आणि "वर्षा" याचा काडीमात्र संबध नाही आहे याची नोंद घ्यावी)

• या नविन वर्षी सगळ्यानां चांगली हाइक मिळावी.
  
• या नविन वर्षी सगळ्यानां भेदभाव न होता प्रमोशन मिळावे.
  
• मला भरपुर किल्ले सर करण्याची शक्ती मिळावी.
  
• सर्वांची घर, लग्न, कंपनी स्विच सारखी तुंबलेली कामे मार्गी लागावी.
  

चांगभल.......

मोहिम हड्सर

विविध कारणामुळे मागील २ आठवडे रद्द होत असलेली आमची मोहिम  हडसरच्या रुपाने  २७ फेब्रुवारीला मार्गी लागली. खरतर आम्हाला आजोबा आणि कळसुबाई ची मोहिम पुर्ण करायची होती पण २८ ला होळी असल्यामुळे फक्त हडसर करायचे ठरले. नेहमी प्रमाणे सकाळी ५:३० वाजता भेटायचे ठरले आणि सालाबादा प्रमाणे, परंपरा राखत ड्युड ६:०० वाजता आवडती मरिना (मारिया ??) सोबत हजर झाला.

सकाळी नारायणगावाजवळ चहा घेतला आणि नाष्टा करण्यासाठी ड्युडने जुन्नरच्या हॉटेल  पुनमचीच निवड केली त्याला हे नाव फारच आवडते बुवा. काय भानगड आहे काही कळत नाही. असो, हॉटेल बाहेर एका बाबांना हडसर बद्द्ल विचारले, त्यानी सरळ आपताळे मार्गी जा असे सुचविले . त्या प्रमाणे आम्ही आपताळेला निघालो, चावंड ला याच  मार्गी गेल्यामुळे रस्ता तसा थोडाफार परिचयाचा होता. आपताळेला पोहचल्यावर एके ठिकाणी चौकशी केली आणि वेगळीच माहिती समोर आली. हडसर ला जायला आपताळे पासुन वाट तर होती , पण ती वाट, वाट लावणारी आणि हाड(सर) खिळ खिळी करणारी आहे असे तिथल्या एका जीप चालकाने सांगीतले. मग काय… परत जुन्नरला यावे लागले. १ तास वाया गेला पण त्या वेळेच्या उपयोग अभि आणि अमरने कॉलेज मध्ये कोण जास्त मठ्ठ होते या चर्चासत्रासाठी केला. दोघेही तुल्यबळ असल्यामुळे मलातरी सामना बरोबरीत सुटला असे वाटले, पण ड्युडने मात्र तोच खरा या प्रमाणे स्वता: ला विजयी घोषित केले. 

जुन्नरला छ्त्रपतींच्या पुतळ्या पासुन उजव्याबाजुचा रस्ता पकडला आणि माणिकडोह धरणाच्या कडेचा रस्त्याने आम्ही हडसर गावी पोहचलो. गाडी एका वावरात पार्क केली आणि किल्ल्याकडे निघालो.एव्हाणा चांगले १० वाजले होते आणि ऊन जाणवायला लागले होते. मुख्य रस्ता सोडुन एका घरामागुन किल्ल्यासाठी राजमार्गाकडे वाट जाते. गावातुन किल्ल्याची तटबंदी दिसते. किल्ल्याच्या चारही बाजुला नैसर्गिक सरळ उभी काताळ भिंत आहे. किल्ला २ डोंगरावर बसलेला आहे. या दोन डोंगरामध्ये किल्ल्याचे मुख्य दार आहे. हडसर पासुन जाताना या लहान डोंगराच्या बाजुने राजमार्गाकडे जाता येते.  पायऱ्याचा मार्गाच्या आधी एक चौकोनी भुयार लागते, ती बहुधा चोर वाट असावी. पायऱ्या चढुन वर गेल्यावर काताळात कोरलेले दोन अप्रतिम द्वार आहेत. पुढे उजव्या बाजुला पाण्याचे टाक आहे. तिथेच पाषाणात कोरलेली अप्रतिम गणेश मुर्ति आहे. या इथुन काताळात कोरलेल्या पायऱ्यांचे अप्रतिम दृश्य दिसते तसेच भोवताली माणिकडोह धरणाच्या जवळ असलेले शिवनेरी, चावंड, ढाकोबा, जिवधन, निमगीरी, नाणेघाटाचा प्रदेश दिसतो.

राजद्वाराच्या डावी कडे पाण्याचे तळे आहे आणि पुढे शंकराचे मंदिर आहे. आणखी पुढेगेल्यावर आणखी एक बुरुज नजरेस येतो. या इथुन समोर पिंपळ्गाव जोगा धरण आणि जवळील हटकेश्वर, शिंदोळ्या आणि हरिश्चंद्रगड नजरेस पडतो. गडाला चक्कर मारुन आम्ही ३ वाजे पर्यंत आम्ही खाली उतरलो.  येताना ड्युड ला शिवनेरी किल्ल्याच्या काताळात कोरलेल्या लेण्या पहायची हौस झाली. मला माझी क्षमता चांगलीच माहित असल्यामुळे मी त्याला नको म्हणालो. त्याच्या हौसेच्या ठिणगीला अमर ने नेहमी प्रमाणे रॉकेल ओतत आगीचे रुप दिले, मगकाय काहीही झाले तरी जाउच असे म्हणुन ड्युड्चा अहम जागा झाला आणि आम्ही जुन्नरपासुन थोडे पुढे गाडी पार्क केली आणि निघालो. थोडे पुढे गेल्यावर वाट बिकट होउ लागली आणि मी, गौरव आणि अजय ने पुढे न जाण्याचा निर्णय घेतला आणि ड्युड आणि अमर पुढे निघाले. आम्ही खाली आलो उतरलो आणि तब्बल १ तासानंतर ड्युड आणि अमर खाली आले. लेण्यांबद्दल सांगताना अभिने(ड्युड)   वर चढ्ण्याच्या वाटेजे काही वर्णन केले ते ऐकुन मी थक्क झालो. तो म्हणाला "एका ठिकाणी काय करावे हेच कळत नव्हते . धड पुढे जाता येत नव्हते आणि मागे येता येत नव्हते. पाय लट लट कापत होते. शेवटी कसा तरी वर आलो". ड्युड ला मी चांगलच ओळखतो. ज्या ठिकाणी माझी बोबडी वळलेली असते अशी ठिकाण  सुध्दा हा पट्ठा एका हातात camera पकडुन लिलया उतरतो. आणि त्याचे हे वर्णन माझा वर न जाण्याचा निर्णय किती योग्य होता हे मला तंतोतंत पटले.

असो शेवटी ५ वाजता परत पुनम मध्ये चहापाणी घेऊन आम्ही पुण्याचा रास्ता पकडला.

Details

Region: Junnar

Route: Pune – Narayangao– Junnar – Hadsar

Difficulty level: Easy

~ Distance from Pune : 120 Km

Potable water/food : Not available on fort

Place to stay overnight: Small temple to accommodate 4-5 people.
snaps : http://picasaweb.google.co.in/khenatram/Hadsar

एक नवीन विनोदी मालिका

होय, सध्या एक नवीन भन्नाट विनोदी मालिका सुरु झाली आहे, तिच नाव आहे "राहुल का स्वयंवर" अरर...चुकल .. स्वयंवर नही शादी....
जर तुम्ही राखि का स्वयंवर हा या विनोदी मालिकेचा जुना अध्याय पहिला असाल तर असे कळुन येइन की या वेळीच्या स्पर्धकांचा दर्जा म्हण्जे काय?? (इथे मला काय म्हणायच आहे हे जाणुन घ्या).  पण याचा दोष त्याना न देता पारड दोन्ही कडे बरोबर झुकले आहे असा माझा समज आहे कारण तसाच तुल्यबळ प्रतिस्पर्धी त्यांच्या समोर उभा आहे ना.
मुली लग्नासाठी आल्या आहेत का हवा बदल करण्यासाठी हे कळायला वाव नाही. त्यांच्या बद्दल (त्यांना पाहु्न आणि त्यांची उत्तरे ऎकुण) जास्त लिहिण्या सारख काही मला तरी वाटल नाही.
जास्त seriously पाहु नका,  मजा येणार नाही, मोकळ्या मनाने हसता येणार नाही.


अस एकण्यात आल आहे कि याच्या पुढिल  अध्यायात संभावना सेठ च लग्न संभव करायचा NDTV Imagine  चा बेत आहे.या वाहिनी ला मात्र मी मानतो बर..त्यानी  अशक्य (असंभव ) गोष्टी शक्य (संभव )करण्याचा जणु विडाच हाती घेतला आहे.



चांग भल.

मोहिम मृगगड

२०१० ची पहिली मोहिम. फक्त ७ मोहिमा झाल्यामुळे ( हरिश्चंद्रगड, पुरंदर, वज्रगड, तिकोणा, चावंड, रायगड, प्रतापगड) २००९ तसे जरा थंड गेले, २०१० चा पहिला प्लान मृगगड चा ठरला.

मृगगड चे नाव मोहन ने सुचविले होते, ९-१० जानेवारीला सवाई गंधर्व असल्यामुळे १६ तारीख ठरली. नेहमीप्रमाणे mails झाल्या नंतर फ़क्त ५ जण तयार झाले ( अभिजीत, मोहन , अमर, विनोद आणि मी) आणि ५ जणांसाठी अभि च्या मरिना पेक्षा चागली गाडी कोणती असणार?

सकाळी ६:०० वाजता आम्ही निघालो , ६:१५ ला विनोदला आकुर्डीतुन उचलले आणि जुन्या हायवेने आम्ही खोपोली ला पोहोचलो, पुढे एका हॉटेल मध्ये नाष्टा केला, बिल देताना महागाई ची झळ बसली (एक प्लेट पोहे २० रुपये). तिथुन आम्ही जांभुळपाड्याची वाट धरली. या वेळेचे औचित्य साधुन तब्ब्ल दिड वर्षानी आमच्या सोबत ट्रेकला आल्या बद्दल टॉवेल , हार आणि श्रीफळ देउन विनोदचा सत्कार करण्यात आला.

वाटेत एका ठिकाणी रोडवर ऑइल सांडले होते आणि त्यावरुन एक दुचाकी घसरलेली दिसली. आम्ही तिथे थांबलो, मोहनने त्यांचा प्रथमोपचार केला आणि आम्ही रोडवर ऑइल सांडलेल्या जागी माती टाकली. जांभुळपाड्यासाठी मेन रोड सोडुन आम्ही डावी कडे वळलो. जांभुळपाड्या पासुन बेलिवचा रस्ता धरला. गाडी गावाबाहेर पार्क करुन किल्ल्याचा रास्ता पकडला. गावामागे ३ डोंगर आहेत, त्यातील मधला म्हण्जे मृगगड, याला बेलिव चा किल्ला असे सुध्दा म्हण्तात. दुसऱ्या आणि तिसऱ्या डोंगरामध्ये एक खिंड आहे.

खिंडीच्या अलीकडे उजव्या बाजुला एक चौकोण गुहा दिसते, अमर, अभि आणि विनोद आत शिरले पण आत मध्ये काळोख असल्या मुळे ते परत आले आणि पुढच्या मोहिमे पासुन टॉर्च घेउन यायचे असा प्रस्ताव मंजुर झाला.

खिंड चढुन वर गेल्यावर एक छोटे पठार आहे, तिथुन भोवतालीचा सुंदर परिसर दिसतो, सुसाट वाऱ्याचा अनुभव घेण्यासाठी हि जागा एक नंबर आहे.

अमरने पुढची वाट दाखवली आणि ती पाहुन माझी विकेट उडाली, किल्ल्यावर जाण्यासाठी २५-३० फुट उंच काताळात पायऱ्या कोरल्या होत्या. मोहन ला "तुला हाच एक गड मिळाला का?" असे म्हणुन बराच वेळ त्या वाटेकडे वाट लागलेल्या माणसाप्रमाणे शुन्यात विचार करुन मी इतरांना "खरच पुढे जायचय का ? " असा प्रश्न केला. 

सर्वानी चल रे काही नाही होत अस म्हणुन माझा हुरुप वाढविला. अमर पुढे, त्यामागे मला गाइड करायला विनोद पुढे सारावला, माझ्या मागे मोना आणि सर्वात शेवटी ड्युड. इतर सगळे सहजतेने चढ्त होते, मी मात्र काताळाला पकडत हळु हळु पुढे सरकत होतो, शेवटी कसातरी वर पोहचलो आणि आपण परत सुखरुप परत खाली जाणार का? असा भयानक प्रश्न मला पडला, पण पुढ्च पुढे बघु अस म्हणुन मी पुढे निघालो.

किल्ल्यावर पाहण्यासारखे काही विशेष आढळळत नाही, एकुण पसारा पाहता या किल्ल्याचा उपयोग टेहाळणी साठी करत असावेत. थोडावेळ वर आराम केला आणि परतीचा प्रवास सुरु केला. आता परत त्या जागी आल्यावर माझी त्रेधातिरपिट उडाली, सर्वानीं खाली पाहु नकोस , फ़क्त पायऱ्यांकडे ध्यान दे असे सांगितले, मनातल्या मनात मी परत या किल्ल्यावर येनार नाही आणि कोणाला याला भेट द्या असे सांगनार नाही असे ठरवुन मी उतरु लागलो. माझ मार्गदर्शन करण्यासाठी अमर माझ्या पुढे उतरला. इथे पाय ठेव, हात इथे ठेव अशा सुचना मला मिळत होत्या आणि मी जीव मुठीत धरुन त्यांचे पालन करीत खाली उतरलो. मगे मोहन धीर देत होता.

खाली उतरायला १०-१५ मिनिटे लागली. तासाभरात खाली आलो, वाटेत येताना परळी या गावाजवळ घोटवडे बंधारा आहे, तिथे जवळपास अर्धा तास गप्पा मारुन आम्ही पुण्याकडे निघालो.

मनात एकच विचार चालु होता….

मृगगड ला पुन्हा जायचे नाही आणि कोणाला जा असे सांगायचे नाही.

Details

Region: Raigad , Sudhagad taluka

Route: Pune – Khopoli – Jambhulpada – Beliv

Difficulty level: Medium +

~ Distance from Pune : 120 Km

Potable water/food/place to stay overnight: Not available on fort


Snaps : http://picasaweb.google.co.in/khenatram/Mruggad#

One more feather in My Cap

I got my post graduation certificate. I completed MS in Software Engineering from BITS Pilani. I always wanted to go for Post Graduation when I was doing my engineering. Due to some personal reasons I could not go for it after my gradation but thanks to my organization that affiliated with BITS Pilani and offered MS course to the employees. It started in 2007 and I am part of the first batch. The classes were on Saturdays from 09:00 am to 6:00 pm, after 5 days a week work attending classes on Saturdays required more dedication than hard work. But at last all my efforts paid off & I got good 8.17 CGPA.